Η χώρα μας μετά από μια δεκαετία λιτότητας, ύφεσης και ανεργίας, στέκεται ενώπιον μιας νέας κρίσης η οποία επαπειλεί με νέα εφιαλτικά οικονομικά σενάρια.
Η προγενέστερη εμπειρία αντιμετώπισης της κρίσης κατέδειξε ότι οι άκριτες συνταγές λιτότητας, η υπερφορολόγηση και η δραματική μείωση μισθών και συντάξεων, όχι μόνο δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα αλλά ενέτειναν το πρόβλημα. Η Ελλάδα βυθίστηκε σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης, αποπληθωρισμού και ανεργίας με αποτέλεσμα να μειωθεί δραματικά το ΑΕΠ και να αυξηθεί ιλιγγιωδώς το Δημόσιο και Ιδιωτικό χρέος, γεγονός το οποίο αναγνωρίστηκε ακόμη και από το ΔΝΤ.
Το Μεταπολιτευτικό Πολιτικό Σύστημα διαχρονικά απέτυχε να μειώσει τις αλόγιστες και αντιπαραγωγικές Δημόσιες Δαπάνες, να προστατεύσει την παραγωγική δομή, να καταπολεμήσει την διαφθορά, την γραφειοκρατία και την αναξιοκρατία με συνέπεια να μην καταφέρει να προστατεύσει τον ήδη παραγόμενο πλούτο και να προσελκύσει νέες άμεσες ξένες επενδύσεις οι οποίες είχαν σχεδόν εκμηδενισθεί.
Η παρούσα υγειονομική κρίση αντιμετωπίζεται με τα ίδια εργαλεία και την ιδεοληπτική φιλοσοφία του παρελθόντος, όπου όμως είχαν καταστροφικά αποτελέσματα για τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους.
Για ποιο λόγο λοιπόν ξεδιπλώνεται η αποτυχημένη συνταγή του παρελθόντος;
Το παράδειγμα της Ηλεκτροκίνησης είναι χαρακτηριστικό ότι πορευόμαστε σε λανθασμένο προσανατολισμό. Δεδομένου ότι τα επόμενα χρόνια θα αντικατασταθούν όλα τα οχήματα απο ηλεκτροκίνητα αντί να δημιουργήσουμε εξειδικεύμενες παραγωγικές μονάδες για να συμμετέχουμε στον διεθνή καταμερισμό επιδοτούμε πάλι τις εισαγωγές- όπως το 2008 λίγο πριν την χρεωκοπία- . Η μεταφορά πόρων προς τις Γερμανικές κυρίως αυτοκινητοβιομηχανίες όχι μόνο θα αυξάνει το εμπορικό έλλειμα αλλά θα στερήσει από την εγχώρια παραγωγή απασχόληση, παραγωγή προιόντος, εισόδημα και έσοδα.
Ταυτόχρονα η έλλειψη στοχευμένης στήριξης της εργασίας και του εισοδήματος οδηγεί σε κάθετη πτώση την κατανάλωση, οδηγώντας σε λουκέτο χιλιάδες επιχειρήσεων, γεγονός το οποίο θα αυξήσει κατακόρυφα την ανεργία, δημιουργώντας ένα νέο φαύλο κύκλο Χρεών και ελλειμάτων.
Ιδιαίτερα σε μια ιστορική χρονική συγκυρία κατά την οποία διαφαίνεται ότι η ΕΕ έχει – ως ένα βαθμό- διδαχθεί από τα πρόσφατα λάθη του παρελθόντος ανακοινώνοντας ένα γενναίο πακέτο στήριξης για να αντιμετωπίσει την κρίση, το οποίο μεταφράζεται για την χώρα μας σε ένα ποσό της τάξεως των 30 δις συνολικά, το οποίο αντιστοιχεί στο 15% του ΑΕΠ!
Δίδεται σαφώς η δυνατότητα να στηριχθούν πλήρως τα εισοδήματα των εργαζομένων και των επιχειρήσεων προκειμένου να κάνουμε την κρίση ευκαιρία για την χώρα μας. Το τεράστιο αυτό οικονομικό πακέτο το οποίο μαζί με το ΕΣΠΑ 2021-2027 θα φτάσει τα 70 δις, δημιουργεί μοναδικές συνθήκες να αλλάξουμε το (μη-)παραγωγικό, μονομερές μοντέλο της χώρας μας – το οποίο βασίζεται στον Τουρισμό και τις εισαγωγές αγαθών- , σε νέες σύγχρονες παραγωγικές δομές, οι οποίες θα αξιοποιούν τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, θα είναι ανταγωνιστικές σε διεθνές επίπεδο και θα εναρμονίζονται με τις επιταγές της 4ης Βιομηχανικής επανάστασης αλλά και της κλιματικής αλλαγής.
Απαιτείται συνεπώς άμεση στροφή της ακολουθούμενης Οικονομικής πολιτικής εάν δεν θέλουμε να μετατρέψουμε την ευκαιρία αυτή σε έναν νέο Οικονομικό εφιάλτη με ταυτόχρονη ενίσχυση του κράτους Δικαίου, της Δικαιοσύνης και των Ανεξάρτητων αρχών για να καταπολεμηθεί η Διαφθορά και η αναξιοκρατία, αίροντας όλα εκείνα τα προσκόμματα τα οποία αποτρέπουν τους Διεθνείς αλλά και τους εγχώριους επενδυτές να δραστηριοποιηθούν στην πατρίδα μας.
Ας γίνει λοιπόν η κρίση ελπίδα και ευκαιρία, προκειμένου να ευημερήσουν όλοι οι πολίτες και όχι οι ολίγοι και εκλεκτοί ημέτεροι, όπως έχει επισυμβεί πολλάκις κατά το πρόσφατο αλλά και απώτερο παρελθόν στην πολύπαθη πατρίδα μας.
Χρήστος Ξενοκώστας
Αρθρογράφος, Συγγραφέας
